Autorki „Słownika historycznego miast i wsi województwa słupskiego” nazwę miejscowości określiły jako nazwę dzierżawczą z formatonem – ino, od gwarowej postaci imienia Stojęta jako Stowięta.
W przeszłości wieś nazywała się Scoyjcino -1258, Stoyentin – 1341, Stogutin – 1379, oraz Stojentin – do 1945 r. Z przekazów historycznych wiadomo, że w 1258 roku Świętopełk nadał Stoyjcino Norbertankom w Żukowie. Później w 1341 roku wzmiankowana była jako dobra lenne Stojentinów, nadane i powierzone przez książąt pomorskich. W tym właśnie roku wymienieni zostali Bertold i Matzen ze Stoyentina, natomiast w 1379 roku Marcin i Bartek ze Stoguntina.
W 1590 roku we wsi było siedmiu kmieci i dwóch zagrodników, Stojentinowie jako posiadacze wsi wymieniani byli jeszcze w 1618 r., ale w. W 1717 r. właścicielem miejscowości był już Caspar Otto von Seger i wówczas wzmiankowano o sześciu kmieciach i trzech zagrodnikach. W 1732 roku natomiast włości były w rękach Jurgena Ludwiga Wobeser, później w 1762 r. Hauptmana Georga Heinricha v. Wobesera. W 1784 r. istniał we wsi folwark, było 6. kmieci i trzech zagrodników. W 1804 roku jako właściciela wymieniano Hansa v. Wobesera. W 1853 roku Ferdinand Schenemann za 91600 talarów kupił włości stowięcińskie, zaś w 1884 roku przejął je Otto Schenemann, a następnie prawdopodobnie w 1906 roku znalazły się one w rękach Georga Scheunemanna. W 1914 roku w skład dóbr wchodziły również dwa folwarki: Schelow i Emilienhof.. Ogólna powierzchnia majątku liczyła 840 ha, w tym było 741 ha pól, 61 ha łąk, 30 ha pastwisk, 6 ha lasu i 2 ha wód. W tym samym roku hodowano 49 koni, 327 sztuk bydła, 460 owiec i 250 świń.
Do majątku należała gorzelnia i cegielnia. W 1925 roku w 72 domach wsi żyło 475. mieszkańców. W 1938 roku grunty majątku zajmowały 418 ha, w tym: 320 ha pól, 11 ha łąk i 15 ha pastwisk.W 1939 roku w Stowięcinie mieszkało 475 osób
Karl-Heinz Pagel podaje, że wojska Armii Czerwonej zajęły Główczyce 9 marca 1945 roku o godz. 10 30. i po zakończeniu działań wojennych 206. dawnych mieszkańców Główczyc znalazło się na terenie Niemiec Zachodnich a 113 na terenie Niemiec Wschodnich.
Po II wojnie światowej właścicielem włości stał się skarb państwa, a później znalazły się one w obrębie Stacji Hodowli Roślin Górzyno. Po 1992 roku majątek przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa i dzierżawiły go osoby fizyczne.
Kościół
Pierwszy kościół w Stowięcinie istniał w XV w. W źródłach wzmiankowany był już w 1519 r. Należał do dystryktu kaszubskiego, kazania w języku kaszubskim głoszone były w Stowięcinie do 1816 r. Z pierwszego, gotyckiego kościoła pozostała tylko wieża, w XVII w. bowiem wybudowany został drugi, ryglowy kościół z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. W drugiej połowie XVIII w. dobudowana została zakrystia. Na skutek zagrażającej ruiny, kościół ten w 1961 r. rozebrano i na starych fundamentach w latach 1961 – 1963 wybudowano nowy.
dworek.jpg Nieistniejący już dworek
Plik ściągnięto 14694 raz(y) 25,07 KB
kosciol-rudolfa-hardowa.jpg Szkic przedstawiający kościół stowięciński
Plik ściągnięto 14694 raz(y) 31,14 KB
zajazd-arnolda-sieferta.jpg Kilka przedwojennych ujęć
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum