Wieś o starej metryce, znana już w XII w. W 1485r. magistrat Słupska wykupił większą część wsi od Martina Wobesera, a pozostała była własnością Clausa Puttkamera z Cetynia. Na tle praw własnościowych do Dębnicy wynikł spór między magistratem a księciem Bogusławem X, rozstrzygnięty ostatecznie w 1517 r. i wówczas słupscy rajcy wykupili prawa do całej wsi.
W 1572 r. młyn zbożowy został przebudowany na młyn papierniczy i w ten sposób został zapoczątkowany rozwój przemysłu papierniczego, który aż do lat międzywojennych decydował o pomyślności i rozwoju wsi. Nowy młyn papierniczy zbudowano w latach 1612-1613 i miasto przekazało go w dzierżawę. Z opisu Bruggemanna wynika ,że pod koniec XVII w. wieś posiadała młyn, kuźnię, karczmę i 26 domów. Po wymarciu dynastii zachodnio-pomorskiej Dębnica znalazła się pod panowaniem Brandenburgii, a później Prus. Do 1720 roku wchodziła w skład terytorium administrowanego przez państwo pod nazwą landwójtostwa słupskiego. Pierwsza szkoła elementarna powstała w 1749 roku.
W XIX w. ukształtowała się nietypowa struktura gospodarcza wsi - dzięki papierni stała się wsią przemysłową. Papier tu produkowany trafiał głównie do Słupska, ale także do Danziga i Królewca. Trudności ze zbytem doprowadziły papiernię do bankructwa i wykupu jej przez właścicieli fabryki papieru w Kępicach. Pomyślny rozwój nie został zahamowany: wieś otrzymał pocztę z telegrafem, połączenie kolejką wąskotorową ze Słupskiem, zmodernizowano drogi, rozwijało się rzemiosło, usługi i handel, a liczba mieszkańców wzrosła do 1586 osób w 1913 roku, by w 1936 roku osiągnąć 3400 osób.
W latach trzydziestych kryzys przemysłu papierniczego dał się odczuć również w Dębnicy, doprowadzając do zamknięcia zakładu. W przededniu II wojny światowej uruchomiono tu montownię silników do niemieckich bombowców Junkers i Messerschmitt. Dębnica została zajęta bez walki przez wojska radzieckie w nocy z 7 na 8 marca 1945 r.
Pierwsi Polacy osiedlili się tu latem 1945 r. po przejęciu wsi przez polską administrację, reprezentowaną przez wójta Ignacego Szychowskiego, który objął to stanowisko po Stanisławie Nowakowskim (22.05-5.06.1945 r.). Obecnie istniejący kościół był wielokrotnie przebudowywany; główny Korpus pochodzi z 1584 roku, a podczas przebudowy w XIX w. dołożono wschodnią część o konstrukcji ryglowej. Odkryte tu groby skrzynkowe świadczą, iż istniało tu cmentarzysko ludności kultury pomorskiej.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
